Technologia Romana

Pons Vardonis in Francia est aquaeductus Romanus, circa 19 a.C.n. aedificatus.
Marcus Aurelius. Statua argento vivo inaurata.
Sedecim rotae supra modum impletae habentur maxima structura molaris antiqua. Eorum facultas satis fuit omnem urbem Arelate propinquum sustinere.[1]
Schema Romanae molae serrandi Hierapoli sitae, primae machinae notae quae machinationem unci et virgae coniungentis continet.[2]

Technologia Romana est ars ingeniaria quae civilizationem Romanam paene mille annos sustinuit ac commercio et rebus militaribus Romanis constitutionis, auctus, et conservationis facultatem fecit.

Imperium Romanum unam ex promotissimis copiis technologiis sui temporis habuit, quarum multum per turbulentiam Antiquitatis Posterioris et Medii Aevi ineuntis amissum est. Nonnullae technologicae Romanorum res gestae gradatim inventae et/vel meliora facta sunt, cum aliae superarent quod Romani per Medium Aevum et initium Novi Aevi fecerant. Nonnullae technologicae Romanorum res gestae in variis campis, sicut ars ingeniaria civilis, materiae constructionis, et technologia transportationis, atque inventa sicut machina messoria, fuerunt res gestae mirae usque ad saeculum undevicensimum, et aliquot, sicut arcus, usque ad tempus hodiernum intactae manent. Romani ad altos technologiae gradus pervenerunt, partim quia artes Graecorum, Phoenicum, Etruscorum, aliarumque maris Meditarranei gentium sumpserunt.

Nexus interni

  1. Greene 2000:39.
  2. Ritti, Grewe, et Kessener 2007:161.

Developed by StudentB